Stare Oborzyska
wieś | |
Budynek dworcowy we wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
1232[2] |
Strefa numeracyjna |
65 |
Kod pocztowy |
64-000[3] |
Tablice rejestracyjne |
PKS |
SIMC |
0371825 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kościan | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu kościańskiego | |
52°06′37″N 16°41′52″E/52,110278 16,697778[1] |
Stare Oborzyska – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan[4].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
W Starych Oborzyskach znajduje się przystanek kolejowy Oborzyska Stare na linii kolejowej Wrocław-Poznań[5]. Na zachód od wsi przebiega droga krajowa nr 5[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś musiała istnieć przynajmniej w 1337 roku, kiedy to wzmiankowano Mikołaja z Oborzyska[6]. W latach 1580-81 majątek był w rękach Sulockich[6]. W XVII wieku właścicielem była rodzina Zbyszewskich, a w 1845 zapisano Gottloba Schulza[6]. Różne źródła podają różne daty budowy kościoła: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje, że murowany kościół został zbudowany w 1672 roku na miejscu wcześniejszego, nowsze źródła wskazują I poł. XVI wieku (Maj, Dziewulska) albo XIV wiek (rejestr zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa). Parafia należała do dekanatu kościańskiego.
Pod koniec XIX wieku oprócz nazwy Oborzyska funkcjonowały: Oborzysko i Obrzysko oraz niemieckie Alt-Oborzysk[6]. Wieś leżała wtedy w powiecie kościańskim[6]. Domena Alt-Oborzysk obejmowała wtedy 15 domów oraz liczyła 171 mieszkańców (z czego 147 wyznania katolickiego)[6]. Ważną rolę odgrywała produkcja nabiału[6].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Oborzyska Stare, po jej zniesieniu w gromadzie Kiełczewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego[5]. W 2011 Stare Oborzyska liczyły 1232 mieszkańców[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
W Starych Oborzyskach ochronie jako zabytki podlegają[7]:
- gotycki kościół pw. Matki Bożej Pocieszenia z I poł. XVI wieku z historycznym wyposażeniem[5]
- park przypałacowy z I poł. XIX wieku
Ludzie związani miejscowością[edytuj | edytuj kod]
Ze Starych Oborzysk pochodzi Augustyn Brzeżański − pułkownik, uczestnik powstania listopadowego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129243
- ↑ a b woj. wielkopolskie >> pow. kościański >> gmina Kościan. Wszystkie dane dla miejscowości Stare Oborzyska. [w:] Bank Danych Lokalnych [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-03-18].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1213 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 2065, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-03-18].
- ↑ a b c d Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ a b c d e f g Oborzyska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 343 .
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 86. [dostęp 2015-03-18].